รายชื่อส่งงานppt

ผู้ส่งงานโชติการ กระจายศรี

เรื่องเล่าอาจารย์สมปอง ดวงไสว

154เรื่องเล่าริมทาง (๑๕๔) ลุงคนนั้นที่บางบัวทอง สมปอง ดวงไสว ชีวิตไม่เคยรู้จักบางบัวทอง อย่างแท้จริง จึงปั่นไปบางบัวทอง ให้รู้จักบางบัวทองเป็นอย่างไร ระยะทางก็ได้ใจพอสมควรจากบ้าน แต่รักจะรู้จักและเรียนรู้ก็ต้องปั่นไปให้เห็นกับตา จะได้รู้จักเสียที วันนั้นปั่นไปวัดบรมราชาภิเษก หรือที่ชาวบ้านเรียกกันสั้นว่าวัดเล่งเน่ยยี่ ๒ ก็ได้เข้าไปไหว้พระและถ่ายรูป ไว้เป็นที่ระลึกว่าได้มาถึงที่นี่ ชอบหลายอย่างเหมือนกัน และเก็บไว้ในความทรงจำ ขากลับก็ปั่นย้อนรอยเดิม แล้วก็มาหยุดอยู่ที่ปั๊มน้ำมัน จักรยานจะหยุดเติมน้ำมันรึ เปล่าน้า ที่หน้าปั๊มมีรถปิคอั๊พจอดอยู่หนึ่งคัน มันน่าจอดตรงที่เป็นรถขายน้ำมะพร้าว ก็มะพร้าวสดๆจากธรรมชาติ จากบ้านแพ้ว แล้วก็ทดลองหนึ่งลูก จริงของเขามะพร้าวน้ำหอม น้ำหอมหวานเย็นธรรมชาติ ชื่นใจก็คุยกันตามประสาคนคลองเดียวกัน แม่ค้าอยู่หลักสอง ผมก็อยู่หลักห้า คลองดำเนินสะดวกเหมือนกัน ซึ่งรถไม่ติด จราจรไม่จลาจล ทำไม ก้อดำเนินสะดวกไง จู่ๆก็มีลุงคนหนึ่งใสเสื้อแขนยาว กางเกงขาสั้น สวมหมวก แต่งตัวมอซอ เดินย่องแย่ง ดูน่าสงสาร มาขอมะพร้าวแม่ค้ากิน ไม่ได้ขอทั้งลูก ขอเพียงฝามะพร้าวที่เปิดแล้ว มีเนื้อติดแค่นั้นแหละ แล้วลุงก็เอาไปกิน แล้วลุงก็เดินจากไป ยังนึกเซ็งตัวเองว่าทำไม ไม่ซื้อน้ำมะพร้าวให้ลุงแกดื่มชื่นใจสักถุงเล่า จนลุงเดินข้ามฟากถนน เข้าซอยลับหายไป แม่ค้ามะพร้าว บอกลุงแกมาขอทุกวัน ก็ให้ลุงไปทาน ไม่มากมายอะไรปันกัน แต่รู้ไหมลุงเป็นใคร อ้าวจะรู้ได้ไงก็เพิ่งจะมาบางบัวทอง มายืนตรงนี้ได้ก็เป็นครั้งแรกในชีวิต จะรู้จักใครที่ไหนเล่า แล้วเธอก็เล่า หรือนินทา หรือชื่นชมไม่รู้ ลุงแกขี้เหนียว ประหยัดไม่ยอมใช้เงิน บ้านแกอยู่ในซอยโน้น มีสวนอยู่หลายไร่ แกอยู่กับลูกสาว ก็เก็บผักมาขาย และรับจ้างเล็กๆน้อยๆ แต่ลุงแกไม่ธรรมดานะ ยังไงรึ วันหนึ่งลุงแกมาพร้อมกับตะกร้าผักหิ้วไปมา แกนั่งพักที่นี่ขอน้ำกินแล้วก็คุยกัน ลุงแกเดินเข้าไปที่ธนาคาร ด้วยเสื้อผ้า กางเกงที่ซอมซ่อมซ่อมอซอเช่นนี้ พร้อมตะกร้าผักที่แกถือมานี่แหละ แล้วเข้าไปไปที่ธนาคารกรุงเก่า คิดว่าจะเป็นอย่างไรล่ะ พนักงานธนาคาร มองลุงแต่หัวจรดเท้า แล้วก็บอกว่าที่นี่ไม่รับขอทานนะคะ แล้วลุงแกทำอย่างไร ลุงก็ต้องเดินก้มหน้าออกมา แล้วยังไงต่อ ก็เดินไปหาอีกธนาคาร เข้าไปที่ธนาคารชาวนา ลุงเป็นชาวสวนน่าจะต้อนรับกันบ้าง แล้วลุงจะเข้าไปทำไมนะ กับธนาคารที่มองไม่เห็นหัวคน คุณค่าของคน แล้วธนาคารใหม่นี้ว่าอย่างไร พนักงานธนาคาร ก็บอกลุงไปว่า ลุงวันนี้ไม่ซื้อผักนะคะ ยังดีไม่ไล่ออกมา แล้งลุงก็ยกผักข้างบนตระกร้าออก ยื่นตะกร้าให้พนักงานธนาคารรับฝากเงินที่ถือเป็นตะกร้านั้นมา ตั้งนานกว่าพนักงานธนาคารจะนับเสร็จ วันนั้นลุงเอาเงินไปฝากเท่าไหร่ เชื่อหรือไม่ ลุงเดินง๊อกแง๊กๆ หิ้วตะกร้าข้างบนเป็นผักข้างล่างธนบัตรเงินใบนั้นไป ลุงว่าไม่มีใครสนใจ วันนั้นลุงเอาเงินไปฝากแบงค์ไว้ เก้าแสนบาท เฉียดๆล้านเลยแหละ โชคดีของธนาคารชาวนา ที่พนักงานใจดีไม่ไล่ลุงออกมา เลยได้มีเงินเข้าแบงค์เพิ่มอีกตั้งเก้าแสน แน่ะ ฮึ่ม คนเราอย่าได้วัดกันที่รูปร่างหน้าตาภายนอกและคิดอาเองว่าต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ อาจไม่ใช่อย่างที่คิดแบบลุงนี้ก็ได้ นั่นซินะ วันนี้จะออกมาอีกหรือเปล่า ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าออกมาจะทำไม คิดไว้ตั้งแต่วันที่ลุงแกเดินมาขอมะพร้าวกิน ว่าน่าจะซื้อน้ำให้แกสักถุงหนึ่ง ถ้าตั้งใจให้ก็ซื้อฝากไว้ก็ได้ ลุงแกออกมาจะได้ให้ลุงสมความตั้งใจ ก็ดีนะ ขอบคุณที่เล่าเรื่องลุงให้ฟัง ไม่บอกไม่มีทางได้รู้หรอกนะเนี่ย